Herken jij jezelf in dat stranden en/of zoeken?

Als we even in het beeld van zeilen en een zeilboot gaan, vraag jezelf eens af of je ervaart dat je op volle zee bent met de wind in je zeilen, terwijl je weet wat je bestemming is en je daarop aan het aankoersen bent. Je weet waar je heengaat en je hebt je zeil zo gehesen dat je de wind kunt opvangen en gebruiken om je doel te bereiken. Het samenspel van jouw zeilen en de wind geeft je zoveel vervulling, dat je verlangt dit te verdiepen. Je wilt de wind zo leren kennen, dat je er steeds beter op in kunt spelen. Je je zeilen kunt overgeven aan de wind.

Of is het meer zo dat je het niet voor elkaar krijgt zo naar de wind te draaien dat je die als hulp kunt gebruiken? En je vaart wel wat rond, maar je weet niet goed waarheen.

Misschien krijg je je zeilen niet gehesen en voel je je overgeleverd aan het water, aan de golfslag en de stroming. Terwijl je niks lijkt te kunnen doen. Je zou wel willen roeien, willen vooruitkomen op de een of andere manier, maar je boot is geen roeiboot. Dit helpt je niet. Je hebt je zeilen nodig en de wind. Je weet niet hoe je dat voor elkaar moet krijgen.

Het kan ook zijn dat je je gestrand voelt. Je boot is ergens vastgelopen in ondiep water. Je kunt geen kant meer op. Je bent ver van zijn op volle zee met de wind in je zeilen. Je trekt en sjort aan je boot, maar er lijkt geen beweging in te komen. De lading die je aan boord hebt, maakt het extra zwaar. Belemmert je. Je lijkt geen kant meer op te kunnen. Geen idee hoe je weer vlot getrokken komt.

Zo kan het dus zijn: gestrand, overgeleverd aan de omstandigheden, misschien vastgelopen in patronen van denken en doen zoals je altijd gedaan hebt. Het werkt niet meer. Je krijgt je zeilen niet gehesen. Misschien zijn ze gescheurd en niet meer te gebruiken zo.

Maar we zijn als een zeilboot bedoeld om te varen, om in beweging te zijn, op koers. Je zeilen hebben herstelwerk nodig. Je wilt je ontdoen van lading die je belemmert of te zwaar is. Je hebt moed en vaardigheden nodig om je zeilen te hijsen. En je wilt leren hoe je afgestemd kunt raken op de wind. Zodat er samenspel is.

Being nodigt je uit om te komen zeilen op zee, om naar je bestemming te koersen. Being is de Aanwezige die er al is, die er altijd is. Die jou kent en die ziet wat er in je omgaat. De Aanwezige aan boord bij jou, met lading van liefde, vrede, licht, leven. Die jou uitnodigt lading die jou belemmert, overboord te gooien. Die je wil helpen met het herstellen van je zeilen. Tegelijk is hij als de Wind in je zeilen, als het Licht dat je de weg wijst. Die je roept naar bestemming.

Gericht op je problemen, vastzittend in je denken, in elkaar gedoken, verlies je Being uit het oog. Ben je je minder of niet bewust van de altijd Aanwezige. Uit verbinding.

Met een open hart, open armen, je zeilen gehesen, kun je Being uitnodigen en ontvangen. In verbinding zijn met de Aanwezige, hem ontdekkend in alles en allen. Verbonden.

Stranden en Zoeken